Hobby

Lekker en veel eten is een van de belangrijkste nationale hobby’s op Curaçao. Mijn familie loopt in de periode dat kinderen communie doen, te klagen over de vele feesten, want het bezoeken van veel feesten betekent dat er veel gegeten moet en zal worden. Moet? Ja, je kunt de gastvrouw toch niet teleurstellen? “Op elk feest maakt men iets speciaals, dat iedere gast moet proeven,” zegt mijn tante en ik weet dat ze gelijk heeft.

Als ik op familiebezoek ga, maakt iedere neef, nicht, oom, tante, opa en oma zijn of haar specialiteit en van alles moet ik wat proeven. Op bijna elk groot feest krijgt men een warme maaltijd aangeboden. Een goede gastvrouw of -heer zorgt voor kippenpootjes, macaroni, salade, kip-, vlees- en vispasteitjes, gebakken aardappeltjes, gebakken banaan, rijst, pindasaus en de creoolse saus met scherpe uitjes.

Als iemand jarig is bij de lokale krant waar ik voor werk, kan ik mijn lunchpakketje thuislaten. Vis- en vleessalades, zalmsoesjes of een bordje met drie soorten taart worden voor mijn neus neergezet. De bolo pretu (zwarte taart) hoort daar meestal bij. Deze taart wordt gemaakt van pruimen, die doordrenkt zijn met onder meer witte rum en whiskey. Het is – zo zegt men – de enige taart die je zo lang als je wilt buiten de ijskast kunt bewaren en die daardoor alleen maar lekkerder wordt. Een van mijn nichten heeft nog altijd bolo pretu over van haar huwelijksfeest, nu een jaar geleden. Als deze maand haar eerste kind geboren wordt, kan ze haar kraamvisite een stukje aanbieden. Als er dan nog iets van over is.

Verzorging

Deze onverzadigbare eetlust lijkt in strijd met de andere nationale hobby op Curaçao; de zorg voor het uiterlijk. Zowel mannen als vrouwen, met name de jongeren onder hen, vinden het belangrijk dat ze de juiste kleding dragen, de juiste schoenen hebben en dat hun haar op de juist manier zit. Een grote groep jongeren zal het ouderlijk huis niet verlaten zonder de noodzakelijke kam en het onmisbare zakspiegeltje.

Op weg naar school in de bus halen ze hun make-up-setje al tevoorschijn. Talkpoeder moet voorkomen dat het gezicht al te veel gaat glimmen door zweet. Haarlak en speciale ontkrullingscreme veranderen het kroeshaar van de meisjes in steil haar of pijpekrullen. Jongens dragen het haar kort of vragen de kapper of een handig familielid met de tondeuse of het scheermes om een klein plukje haar achter op hun hoofd niet weg te halen, zodat ze het kunnen laten groeien als dreadlock oftewel rastakrul. De juiste outfit, bestaande uit een spijkerbroek, sportschoenen en gouden sieraden maken het geheel af.

Rituelen

Ook mensen die de dertig al gepasseerd zijn, en met name de vrouwen, hebben zo hun ochtendrituelen. Samen met de jeugd zitten ze ‘s ochtends in de bus, halen tijdens de rit van huis naar het werk de krulspelden een voor een van hun hoofd en kammen vervolgens hun haar op een manier dat er van alle kleine krulletjes nog slechts een slag overblijft. En hoe dik een vrouw ook is, veel vrouwen zweren bij een legging.

Maar de zorg voor het uiterlijk heeft niets te maken met een perfect lichaam en perfecte maten. Vandaar dat ook niet uitmaakt hoe dik een vrouw is: als ze er verzorgd uitziet, zal ze door mannen worden nagekeken. Een man van ongeveer zestig floot laatst een langslopende volslanke vrouw na, zag me kijken en fluisterde toen: “Een vrouw is een vrouw op Curaçao. Een dikke vrouw betekent méér vrouw.”

Column voor de Gemeenschappelijke Persdiensten, 1998