“Ik heb me voorgenomen om dit aan niemand te vertellen,” zegt Archell Thompson. De zestig aanwezigen in het Kabinet van de Gevolmachtigde Minister van Curaçao barsten voor de zoveelste keer in lachen uit. Ondanks zijn voornemen deed Thompson net voor hoe zijn keuring van de Koninklijke Landmacht verliep.

Het was voor de stoere Curaçaoënaar al een hele teleurstelling dat hij in zijn onderbroek tegenover een mannelijke arts stond en niet bij een vrouwelijke dokter. Vervolgens vertaalde hij de term ‘opdrukken’ met het Papiamentse ‘pusha ariba’, waardoor hij balancerend op zijn tenen als een soort balletdanser met gestrekte armen zo ver mogelijk naar boven probeerde te reiken. En dat tien keer.

Maar het zijn niet de grappen die de voorstelling zo indrukwekkend maken. In de voorstelling, die hij samenstelde met regisseur Kenneth Asporaat, vertelt hij ook over het feit dat hij en zijn broer door zijn vader geslagen werden en hoe hij op onbegrip stuit als hij bij de politie aangifte doet van kindermishandeling.

Verslag van voorstelling De Naakte Antilliaan voor Amigoe, 2012