‘Ik ben nu waar ik hoor’

“De stad is leuk. De studie is leuk. Ik ben nu waar ik hoor,” zei de 22-jarige Jerbenella vanmorgen. De oud-leerlinge van het Radulphus College begint na de zomer aan de studie business administration in Rotterdam. Samen met bijna tweehonderd andere aankomende studenten kreeg Jerbenella een warm welkom op Schiphol. Het ‘ontvangstcomité’ van familieleden en vrienden was kleiner dan in eerdere jaren.

Door de mondkapjes was het wat moeilijker voor familieleden om elkaar van afstand te herkennen. Maar de coronacrisis had duidelijk geen effect op de emoties. Het weerzien tussen vrienden was hartelijk, de ontvangst door familieleden was liefdevol en het enthousiasme voor de nieuwe studie was groot.

Fragment artikel Amigoe 27 juli 2020

Science fiction over moraal dilemma

De Dag van Morgen is een prettige afwisseling in het aanbod van boeken door Caribische schrijvers. Het verhaal speelt zich niet af op de eilanden, gaat niet over de slavernij of de Caribische identiteit en ook niet over interculturele verhoudingen. Met een werelds en relevant thema als kunstmatige intelligentie haalt de Curaçaose auteur Jacques Hermelijn lezers juist uit de dagelijkse Caribische realiteit.

(…)

Logica versus moraal is een zwaar en complex thema voor een verhaal van 127 pagina’s. Maar De Dag van Morgen is niet bedoeld als een diepgravende ethische analyse. Hermelijn voert de lezer eenvoudig langs de onderwerpen die een rol spelen in het dilemma van Mark, zoals een experiment met kunstmatige emoties en een polititiek debat over de status van antroposrobots. Ze zijn vooral bedoeld om de complexiteit van het thema aan te tonen en niet als defintief antwoord.

Fragment `recensie Ñapa, 14 september 2019

‘Je kunt niet besturen vanachter een bureau’

Docent Marcel Daniëls en de studenten Rishainy, Maurits en  Sanne in het hoofdgebouw van de Haagse Hogeschool.
Docent Marcel Daniëls en de studenten Rishainy, Maurits en Sanne in het hoofdgebouw van de Haagse Hogeschool.

Het leek een beetje op de verkoop van concertkaarten voor een populaire zanger of band, zei iemand na afloop. Om middernacht opende de inschrijving voor de minor Koninkrijkszaken en binnen tien minuten waren alle plaatsen gevuld. “Ik woon al mijn hele leven in het Koninkrijk, maar van het deel buiten Nederland weet ik weinig. Juist daarom vind ik het interessant,” vertelt Sanne, derdejaars student bestuurskunde, in de koffiecorner van de opleiding.

(…)

De minor Koninkrijkszaken is een initiatief van Marcel Daniëls, docent Bestuurskunde aan de Haagse Hogeschool. Hij is blij verrast met de interesse. “Je kunt een leuk programma ontwikkelen, maar als er geen belangstelling is dan houdt het op.” Dertig studenten beginnen in september aan het programma, waarvan iets meer dan de helft geen Caribische wortels heeft. “Het geeft aan dat er authentieke interesse is op basis van het programma,” aldus Daniëls.

Fragment artikel Ñapa, 4 mei 2019

Nieuwe uitgaves In de Knipscheer

Door Otti Thomas

Het boek Trouwportretten, Surinaamse voorouders in beeld is een van de meest opvallende nieuwe publicaties van In de Knipscheer, maar liefhebbers van gedichten en romans komen niets te kort. Uitgever Franc Knipscheer presenteerde gisteren in Amsterdam een gevarieerde selectie van boeken door Caribische schrijvers en dichters.

Het boek met trouwfoto’s is een initiatief van literatuurwetenschapper Lucia Nankoe. Het bevat veel portretten van Surinaams-Antilliaanse echtparen en bijvoorbeeld ook foto’s van huwelijken die gesloten werden in de Curaçaose Fortkerk of in Kralendijk. Als voorbeeld noemde Nankoe de trouwfoto van de onlangs overleden Maria Josepha Beukenboom uit Bonaire.

Fragment artikel Amigoe, december 2018

Foto In de Knipscheer presentatie

‘Zorgeloos zwart is het nieuwe verzet’


De tambu was energiek en de Afrikaanse dans opzwepend, het ballet was sierlijk en de opera was krachtig. Toch maakte de Hélène Christelle Munganyende de meeste indruk tijdens de opening van de Black Achievement Month. Als stem van een nieuwe generatie plaatste ze vraagtekens bij de definitie van ‘achievement’ en vroeg ze aandacht voor de Afro-Europeanen.

(…)

De officiële opening in het International Theater Amsterdam beloofde in ieder geval een maand met activiteiten voor iedereen. Naast dans door Jambo Afrika en tambu door Giovanca en Tamara Nivillac, werden fragmenten gespeeld en gezongen van The Color Purple en van We Have A Dream. “Dit is geen oorlog tussen zwart en wit, maar een conflict tussen recht en onrecht,” zei Gershwin Bonevacia als Martin Luther King.

Fragment artikel voor Amigoe (oktober 2018)

Excel Arts Academy wint grootste Appel van Oranje

Excel Arts Academy - Appeltje van Oranje 2018

Door Otti Thomas

In Paleis Noordeinde is waarschijnlijk zelden zo hard gejuicht als vandaag. De Curaçaose Excel Arts Academy won vanmorgen het Grote Appeltje van Oranje, een jaarlijkse prijs van het Oranjefonds, die dit jaar in het teken stond van initiatieven door mensen tot 35 jaar. “De blijdschap spat ervan af,” zei Koningin Máxima na de bekendmaking. En eigenlijk was de iets kleinere appel voor sportschool YETS ook deels een Curaçaose prestatie.

Fragment verslag voor Amigoe (juni 2018)

Wikipedia zoekt Caribische vrijwilligers

Wiki goes Caribbean (credits Suzanne Koelega)

LEIDEN-Bezoekers van de Wikipedia-pagina over Aruba waren ongetwijfeld verbaasd. In plaats van uitgebreide informatie over het Caribische land stonden er in de vroege avond van 6 maart slechts vier woorden in hoofdletters: ARUBA IS SUPER MOOI. Na zes minuten was de originele tekst weer teruggeplaatst.

(…)

De organisaties streven naar meer bijdrages over het Caribisch deel van het Koninkrijk en Suriname. Dat is hard nodig, zei directeur Sandra Rientjes van Wikimedia, want de online encyclopedie draait op vrijwilligers die iets schrijven over hun eigen wereld en interesses. Het merendeel van de vrijwilligers, 89 procent, zijn mannen, die vooral wonen in de Verenigde Staten en Europa. Sommige onderwerpen krijgen hierdoor veel te weinig aandacht.

Fragment artikel voor Amigoe (mei 2018)

Met Ik Ben Wij op zoek naar je identiteit

Theatermakers en dansers helpen Rotterdamse jongeren bij het vinden en ontwikkelen van hun identiteit. Aanleiding was de aanslag op Charlie Hebdo, deze maand drie jaar geleden. De vraag naar de workshops groeit, want de aanpak is succesvol.

Door Otti Thomas

Wanneer heb je voor het laatst gehuild en waarom? Niemand blijft onaangedaan bij het beantwoorden van die vraag of bij het luisteren naar de antwoorden van anderen. Dat gold ook voor studenten aan het Albeda College in Rotterdam. “Er was veel pijn en verdriet, dus het had een flinke impact,” vertelt de 23-jarige Jamy Rodriquez Andrade een week na de emotionele bijeenkomst. “Die sfeer bleef hangen. Tijdens volgende lesuren voelden leraren dat er iets aan de hand was.”

De vraag werd niet zomaar gesteld. De jongeren volgen een lesprogramma over identiteit. Vijf achtereenvolgende weken zijn er lesuren, waarin ze alle ruimte krijgen om zichzelf en hun klasgenoten beter te leren kennen. Ze dansen, ze spelen toneel en vertellen elkaar over hun pijn, verdriet, twijfels en dromen. Binnen korte tijd ontstaat er meer onderling begrip dan tijdens het volgen van reguliere lessen gedurende vier jaar.

Fragment reportage voor Amigoe/Ñapa (januari 2018)

Greaseman toont de gezichten van de Isla

 

Een rijke Nederlander is gefascineerd door een jonge vrouw uit Wishi-Marchena. Hij kan zich een groot huis op Jan Thiel veroorloven, maar huurt toch liever een kamer in het huis van de vrouw, onder de rook van de Isla-raffinaderij. Gaandeweg wordt duidelijk waar zijn interesse vandaan komt.

(…)

Zonder duidelijke voorkeur toont Greaseman twee gezichten van de raffinaderij, zoals eerder het geval was in de Curaçaose tentoonstelling Isla den nos Bida van het NAAM. Toch heeft de voorstelling een boodschap. Er is een belangrijke overeenkomst tussen de Greaseman, het management van Shell, de Curaçaose regering en de eigenaren van het Chinese bedrijf Guangdong Zhendong, die allen een rol spelen in het stuk. Ze geven veel inwoners van Curaçao het gevoel dat ze niet mee mogen beslissen over de raffinaderij.

Fragment recensie voor Amigoe (oktober 2017)

 

50 jaar VKK

Kwetsbaar en ontroerend, fantasievol en vrolijk. Het werk van Bertus de Korte, winnaar van de Cultuurprijs Voorschoten, roept meestal dezelfde reacties op. Dat geldt voor zijn kleine beelden en objecten, in de kunst bekend als kleinplastieken, en voor groter werk, waarvan de paarden op zwembad Het Wedde in Voorschoten een bekend voorbeeld zijn.

De Korte was net zo vrolijk als zijn werk, een eigenschap die contrasteert met de ervaringen in zijn jeugd. Geboren in Gouda in 1927, was De Korte een tiener tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zijn gevoel voor rechtvaardigheid deed hem besluiten om bij het verzet te gaan, waarbij hij een voorbeeld nam aan zijn vader Abraham de Korte, belangrijk in het verzet in Zuid Holland.

Fragment bijdrage Jubileumboek 50 jaar Voorschotense Kunstkring