Een rijke Nederlander is gefascineerd door een jonge vrouw uit Wishi-Marchena. Hij kan zich een groot huis op Jan Thiel veroorloven, maar huurt toch liever een kamer in het huis van de vrouw, onder de rook van de Isla-raffinaderij. Gaandeweg wordt duidelijk waar zijn interesse vandaan komt.
(…)
Zonder duidelijke voorkeur toont Greaseman twee gezichten van de raffinaderij, zoals eerder het geval was in de Curaçaose tentoonstelling Isla den nos Bida van het NAAM. Toch heeft de voorstelling een boodschap. Er is een belangrijke overeenkomst tussen de Greaseman, het management van Shell, de Curaçaose regering en de eigenaren van het Chinese bedrijf Guangdong Zhendong, die allen een rol spelen in het stuk. Ze geven veel inwoners van Curaçao het gevoel dat ze niet mee mogen beslissen over de raffinaderij.
Fragment recensie voor Amigoe (oktober 2017)