‘Curaçao geeft nu het voorbeeld’

ROTTERDAM-Letter voor letter stempelt Veronique Dellebeke woorden en zinnen op een groot vel papier. Elke letter, sierlijk of juist strak, is gekopieerd uit het handschrift van bezoekers en kunstenaars in de Kunsthal Rotterdam. Samen vormen ze een gedicht dat is geschreven door inwoners van een zorginstelling voor ouderen. “Als het klaar is, dan krijgen ze het cadeau,” zegt de 22-jarige studente.

(…)

All you can Art 2 was een succes, zeggen initiatiefnemers Tirzo Martha en David Bade, terwijl er nog volop geschilderd, geboord en gezaagd wordt. Ze zijn met name blij met de samenwerking met partners; het bejaardenhuis Laurens, de instelling voor verslavingszorg Antes en het Zuiderparkcollege-vmbo. “In de tuin van het bejaardentehuis stond een plantenbak vol bouwpuin, waardoor de plantjes niet overleefden. Samen met de bewoners hebben we een kunstwerk gemaakt in de vorm van een boot, waar plantenbakken aan bevestigd kunnen worden. De bewoners kunnen die gebruiken voor bloemen en kruidentuintjes. Het heeft ook een grote kooi, omdat veel bewoners het leuk vinden om voor vogels te zorgen,” zegt Martha. Als gevolg van de actie is het puin uit de tuin gehaald en is er goede potgrond voor in de plaats gekomen.

Fragment interview voor Amigoe, augustus 2017

Vrijwilliger in beeld

Kunst mag niet uit het straatbeeld verdwijnen

VOORSCHOTEN-Je hoeft geen kunstenaar te zijn om vrijwilligerswerk te doen bij een kunstvereniging. Otti Thomas is freelance journalist en schrijft voornamelijk over politiek en financiële zaken voor een Curaçaose krant. Omdat hij er niet aan moet denken dat kunst uit het straatbeeld verdwijnt, heeft hij ja gezegd toen hij werd gevraagd als vrijwilliger bij de Voorschotense Kunstkring.

Fragment interview Voorschotens Nieuwsblad, 2 augustus 2017

Slavernijverleden verplicht tot bestrijding racisme


Het slavernijverleden schept de verplichting om te strijden tegen alle hedendaagse vormen van racisme en uitbuiting. Die boodschap hadden verschillende sprekers vandaag tijdens de Nationale Slavernijherdenking, georganiseerd door het Nationaal Instituut Nederlandse Slavernijgeschiedenis en Erfenis (NiNsee). Op een verstoring door langsrijdende motoren na, verliep de ceremonie dit jaar probleemloos, al kon een aantal gasten de sprekers niet zien.

Fragment artikel Amigoe, 1 juli 2017

Foto-expositie Gezichten van Aruba geopend

“Het was een feest van herkenning. Het voelde als een warm bad,” zei fotograaf Raymond Rutting over zijn derde bezoek aan Aruba. “Het was een openbaring. Arubanen zijn hartelijk en vriendelijk. Voor een toerist is dat heel prettig,” omschreef zanger Marco Borsato zijn eerste kennismaking. De complimenten waren geen loze woorden. Gezichten van Aruba is het bewijs dat ze in korte tijd van Aruba zijn gaan houden.

Verslag voor Amigoe, 2 juni 2017

Liefde in het zicht van vrijheid

Het Offer van Remo speelt zich af in de laatste jaren van de slavernij. Met een verboden relatie als rode draad, schetst auteur Jacques Hermelijn het dagelijks leven in een onzekere tijd.

Door Otti Thomas

Nederland was relatief laat met de afschaffing van de slavernij en nam daar bovendien ook uitgebreid de tijd voor. Het duurde vijftien jaar voor er in Den Haag overeenstemming was over het beperken van de economische schade, waaronder een vergoeding voor slaveneigenaren en in Suriname bovendien een verplichting voor slaven om na 1 juli 1863 nog eens tien jaar voor hun eigenaar te werken.

Het Offer van Remo van de Curaçaose auteur Jacques Hermelijn speelt zich af aan het eind van die onzekere periode, waarin iedereen wist dat de slavernij op enig moment zou worden afgeschaft, maar bijna niemand een concreet idee had over het leven na de afschaffing. De rode draad is de verboden liefde tussen Helena Cardozo en de trotse slaaf Remo, die als koetsier voor Helena’s man Benjamin werkt.

(…)

Terloopse opmerkingen van koetsier Remo, de kokkin en de verschillende kamer- en kindermeisjes van Helena en Benjamin Cardozo zijn precies genoeg voor de lezer om zich een voorstelling te maken van de zorgen die slaven hadden. Observaties van Helena, Benjamin en hun welgestelde vrienden geven een geloofwaardig beeld van vooroordelen of juist een vooruitstrevende visie. Voor kenners van Curaçao zijn er daarnaast de bekende locaties.

(…)

Het liefdesverhaal van Helena en Remo had zich in principe ook in de 250 jaar daarvoor af kunnen spelen, maar Hermelijn toont zich een ware schrijver en legt een directe relatie met de afschaffing van de slavernij. Waar de afschaffing twee bevolkingsgroepen dichter bij elkaar had kunnen brengen, doet het koloniaal bewind zijn uiterste best om de bestaande verhoudingen te behouden. “De neger moet beseffen dat zijn sociale status onveranderd zal blijven na de afschaffing. Hij heeft altijd een strenge leider nodig gehad en zal die ook in de toekomst nodig hebben,” zegt de gouverneur in het boek.

De afschaffing van de slavernij was meer dan een handtekening na vijftien jaar onderhandelen over economische schade. Het was het hoogtepunt van een lang proces met ingrijpende gevolgen voor mensen van vlees en bloed. Dat verhaal staan opgetekend in Het Offer van Remo.

Fragment recensie Amigoe/Napa (Mei 2017)

‘Met Open Ogen’ mist actualiteit

Door Otti Thomas

Het lezen van oude columns is interessant als bevestiging dat er in de loop van de jaren veel is veranderd, ten goede of ten slechte. Of het kan leiden tot een gevoel dat er eigenlijk niet zoveel veranderd. De enige voorwaarde is dat het voor lezers duidelijk is in welke tijd of omstandigheden ze een column moeten plaatsen. Een inleiding of enkele voetnoten zijn wat dat betreft voldoende.
‘Met Open Ogen’ is een bundel met 42 oude columns van Quito Nicolaas. De Arubaanse auteur schreef ze in de periode 2007-2012 voor Caribe Magazine van Yvette Cramer. Het online tijdschrift werd in 2013 opgeheven, zodat zijn bijdrages een stille dood dreigden te sterven. “Zo ontstond het plan om een selectie van de columns te bundelen en eeuwigheidswaarde op papier te geven,” schrijft Cramer, inmiddels werkzaam bij uitgeverij Totemboek, in het voorwoord. “Wonderbaarlijk genoeg zijn de meeste teksten nog steeds actueel,” voegde ze daar bij de boekpresentatie aan toe.
‘Met Open Ogen’ gaat inderdaad over thema’s die zowel tijdloos als actueel zijn. Nicolaas beschrijft de viering van het Arubaanse carnaval en Dia di San Juan, deelt zijn zorgen over de Arubaanse politiek en pleit voor de erkenning van de Caribische literatuur. Toch zijn de meeste columns tegelijkertijd erg gedateerd.

(…)

Het opmerkelijke is dat de auteur en uitgever de columns wel hebben herlezen en geprobeerd hebben om deze te actualiseren. Maar dat zorgt juist voor extra verwarring, want actualiteit en geschiedenis lopen door elkaar. Een beschrijving van voorbereidingen op de jaarwisseling in Jaar 2009 met knetterende letteren wordt onverwacht onderbroken door een verhandeling over de tram in Oranjestad die sinds eind 2012 rijdt, gevolgd door kritiek op hoge prijzen voor levensmiddelen, en dan weer afgesloten met de wens voor een gelukkig 2009.

(…)

Ondanks de tijdloze thema’s mist ‘Met Ogen Ogen’ de actualiteit, zoals die zich voordeed in de jaren 2007-2012 en laat de lezer daardoor enigszins in verwarring achter. Een uitzondering zijn de columns over overleden prominente Arubanen en Curaçaoënaars; de schrijvers Elis Juliana, Erich Zielinski en Frederico Oduber, mode-ontwerper Percy Irausquin en carnavalsliefhebber Marlon Brown. Die waardige odes maken de bundel ‘Met Open Ogen’ wel de moeite waard.

Fragment recensie Amigoe/Ñapa (mei 2017)

Persbericht Daklozenopvang Wij zijn Traverse Groep

Opening medische ruimte maatschappelijke opvang

Dak- en thuislozen kunnen voortaan ook voor medische hulp terecht aan de Zuid-Oostsingel in Bergen op Zoom. De avond- en nachtopvang is uitgebreid met een medische kamer, inclusief dokterstafel, toilet en medische hulpmiddelen. De nieuwe ruimte is maandag 29 mei, officieel in gebruik genomen.

Fragment persbericht Wij zijn Traverse Groep

Kuenta i Tambú to Glastonbury

Kuenta i Tambú will be performing during Glastonbury in England, one of the largest music festivals in the world. “The festival is visited by approximately 170.000 people, more than the total population of Curaçao,” stated Roël Calister, lead of the Curaçao-Aruban formation. “When we heard the news, we shrieked with joy. People from Curaçao residing in London informed me that they already bought a ticket.”

(…)

The program includes other big names such as Radiohead, Kate Perry, Ed Sheeran, the discoformation Chic as well as rapper Shaggy.

Fragment of story for Amigoe and Amigoe Express (May 2017)

Verkiezingsuitslag belooft warmere relatie… of juist koudere

Partijleider Klaver werd enthousiast onthaald door zijn achterban.

AMSTERDAM-De uitslag van de verkiezingen resulteert voor sommigen in gevoelens van opluchting dat de VVD de grootste partij blijft, de winst van de PVV beperkt is en Groen Links, CDA en D66 de grote winnaars zijn. Leden van de Tweede Kamercommissie voor Koninkrijksrelaties rekenen op een betere relatie met het Caribisch deel van het Koninkrijk, maar anderen maken zich juist zorgen.

(…)

Grote winnaar bleek Groen Links. Tijdens de uitslagenbijeenkomst van de partij, die bijgewoond werd door de Amigoe, werd na de uitslag van elke stad en dorp luid gejuicht. De partij won tien zetels en komt daarmee uit op veertien. “Ik had mijn twijfels over de koers van partijleider Jesse Klaver,” zei Ina Brouwer, een van de oprichters en eerste lijsttrekkers van Groen Links. “Voor ons stond destijds de inhoud voorop en niet imago. Maar gelukkig blijft de inhoud ook nu overeind.”

Fragment artikel voor Amigoe (maart 2017)

Carnavalskoningin èn erfgoedspecialist

Het Rotterdamse Zomercarnaval werd vorig jaar als 100ste traditie toegevoegd aan de Nationale Inventaris voor Erfgoed. Dat was vooral te danken aan carnavalskoningin Dyonna Benett, die meeloopt tijdens de Gran Marcha. Onvermoeibaar strijd ze voor de erkenning en het behoud van Caribische tradities en voor een eerlijke weergave van de geschiedenis.

Door Otti Thomas
“Elke Queen zegt natuurlijk dat ze er altijd al van droomde. Als kind zie je andere koninginnen en wil je dat ook. Mijn moeder was een echte carnavalista en heeft haar liefde voor carnaval doorgegeven aan mij.” Voor de 27- jarige Dyonna Benett komt tijdens de Gran Marcha een lang gekoesterde wens uit. Als Queen vertegenwoordigt ze het Rotterdams Zomercarnaval.
Jaren geleden deed Benett dochter van een Curaçaose moeder en Curaçaos-Dominicaanse vader al mee aan de Marcha di Despedida en de Tiener Parade op Curaçao. Samen met haar zus en nicht was ze lid van The Original Dancers, de dansgroep van haar moeder, die ook optrad in België en Duitsland. Ze is een trouwe deelnemer aan het Rotterdams Zomercarnaval en won samen met Unicum Brassband twee keer de Battle of the Drums. Maar dit wordt haar eerste Gran Marcha.
Deels is haar deelname toeval. Ze was in 2015 First Runner-up van Queen Witney van Ommeren. In 2016 werd geen nieuwe Queen gekozen omdat het Zomercarnaval door het slechte weer werd afgelast, zodat Benett als First Runner-up naar Curaçao mocht. Maar ook als er een nieuwe Queen was gekozen, had ze meegedaan. Dankzij haar werd het Zomercarnaval vorig jaar aan de Nationale Inventaris van Immaterieel Erfgoed toegevoegd. En erfgoed is haar grootste passie. “Ik moest wel meedoen.”

(…)

Op school worden we vooral geconfronteerd met de Tweede Wereldoorlog, dus we kunnen ons beter verplaatsen in alle gevoelens die daar mee te maken hebben. Over slavernij hoorden we weinig. Ook mijn familie praatte daar nauwelijks over, terwijl het een belangrijk deel van hun identiteit is. Pas in het derde jaar van mijn studie kreeg ik het keuzevak Culturele Contacten. Daarin maakten we kennis met de geschiedenis van de slavernij en de segregatiewetten. En empowerment: bruine filosofen, wetenschappers, schrijvers. Veel indruk maakte een studiereis naar het Museum of London, waar ik een gigantische poster zag van een bruine man, Ignatius Sancho. Hij was geen slaaf – eigenlijk zeggen we tot slaaf gemaakte – maar hij was de eerste Afrikaanse schrijver van wie een boek werd gepubliceerd. In tentoonstellingen in Nederland, Parijs of Berlijn was een zwarte man nog nooit op die manier getoond. Ik vond het ontroerend. Er waren namelijk veel zwarte wetenschappers, hoogleraren en filosofen, maar die verhalen hoor je weinig. Daardoor zijn er weinig rolmodellen.

Fragment interview voor Ñapa/Amigoe, februari 2017