Met Mi Kulpa heeft regisseur Shariff Korver een prestatie van formaat geleverd. Het verhaal is meeslepend met geen fragment of acteur te veel of te weinig. Zonder crimineel gedrag goed te praten, wordt er wel enig begrip gevraagd voor de situatie van sommige mensen.

Mi Kulpa is bovendien prachtig gefilmd, dicht op de huid van de acteurs zodat twijfel, onzekerheid en andere emoties ook zichtbaar is zijn. Tegelijkertijd is het geen film waarin alleen ellende wordt benadrukt. Grappige scenes over een vrolijke vriend, een gesprek aan tafel of Miguels broertje dat zijn spoelwater niet uitspuugt maar doorslikt, zorgen voor de balans die bijdraagt aan de geloofwaardigheid. Soms zijn het juist de contrasten die voor context zorgen en daardoor voor het evenwicht: Een vrolijk muziekje terwijl de kijker zich bewust is van het onafwendbare noodlot of een schilderij van Jezus in het huis van een drugscrimineel. Prijzenswaardig is ook het spel van alle acteurs, in het bijzonder Anton de Bies als Miguel en Aldaïr Pieters als Jerry.

Mi Kulpa is de gum voor het bekende zwarte balkje, waarmee criminelen onherkenbaar worden gemaakt. Dat balkje blijkt al die tijd voornamelijk het zicht te hebben belemmerd van de voorbeeldige burger.

Fragment recensie voor Amigoe, 2013