Met Mi Kulpa heeft regisseur Shariff Korver een prestatie van formaat geleverd. Het verhaal is meeslepend met geen fragment of acteur te veel of te weinig. Zonder crimineel gedrag goed te praten, wordt er wel enig begrip gevraagd voor de situatie van sommige mensen.

Mi Kulpa is bovendien prachtig gefilmd, dicht op de huid van de acteurs zodat twijfel, onzekerheid en andere emoties ook zichtbaar is zijn. Tegelijkertijd is het geen film waarin alleen ellende wordt benadrukt. Grappige scenes over een vrolijke vriend, een gesprek aan tafel of Miguels broertje dat zijn spoelwater niet uitspuugt maar doorslikt, zorgen voor de balans die bijdraagt aan de geloofwaardigheid. Soms zijn het juist de contrasten die voor context zorgen en daardoor voor het evenwicht: Een vrolijk muziekje terwijl de kijker zich bewust is van het onafwendbare noodlot of een schilderij van Jezus in het huis van een drugscrimineel. Prijzenswaardig is ook het spel van alle acteurs, in het bijzonder Anton de Bies als Miguel en Aldaïr Pieters als Jerry.

Mi Kulpa is de gum voor het bekende zwarte balkje, waarmee criminelen onherkenbaar worden gemaakt. Dat balkje blijkt al die tijd voornamelijk het zicht te hebben belemmerd van de voorbeeldige burger.

Fragment recensie voor Amigoe, 2013

Noah Blindenburg (foto: Jaro Blindenburg)

AMSTERDAM-“Ik zweef. Ik kan niet kiezen. Ik ben bang dat ik door een keuze een andere cultuur uitsluit.” Deze woorden vormen de kern van het theaterconcert Invented Identity van Noah Blindenburg in de Amsterdamse kroeg Bourbon Street. De zangeres en actrice deelt hierin haar persoonlijke zoektocht naar haar identiteit. Het is een uitdaging die herkenbaar is voor een grote, maar onderbelichte groep Curaçaoënaars: geboren en getogen in Nederland, maar met een vader of moeder uit Curaçao.

(…)

Wat Invented Identity vooral bijzonder maakt, is dat Noah een bekend thema op een luchtige manier brengt en ook niet beoogt een oplossing te hebben. De zoektocht naar identiteit is voor niemand makkelijk en het hebben van wortels op twee continenten maakt het alleen maar moeilijker. Maar Invested Identy is nergens zwaar. Noah Blindenbrug zweeft en voor het publiek is dat alleen maar erg prettig.

Fragment uit recensie Amigoe, september 2013

Ook de Tambú Papia Spelers brachten een ode aan Frank Martinus Arion

Veertig jaar na de publicatie van Dubbelspel leveren de roman en de schrijver Frank Martinus Arion nog genoeg stof voor discussie. In de Amsterdamse Balie werd gezocht naar de verborgen lessen van de schrijver over de sociale verhoudingen op Curaçao en de rol van de man en de vrouw.

Vijver
De organiserende stichting Cimaké Foundation had niet voldoende geld om de schrijver naar Nederland te halen. Zijn bijdrage bleef beperkt tot fragmenten uit de documentaire ‘Hommage aan Frank Martinus Arion’ van Cindy Kerseborn, die later dit jaar in première gaat. Het was dus de taak van bewonderaars en vakgenoten om naar de intenties van de schrijver te vissen in een rijkelijk gevulde vijver met publicaties.

Gedichten over de liefde, zoals gezongen door zijn dochter Margie Martinus en gedichten over het schrijverschap en de stad Leiden, voorgedragen door de acteurs Paulette Smit en Collin Schorea. Dichteres Igma van Putte-De Windt koos voor Ser Betris, de eigenzinnige bewerking van de veertiende-eeuwse legende Beatrijs, die Martinus Arion in 1968 schreef.

Het meest dankbare onderwerp voor debat was echter de debuutroman Dubbelspel over de relatie tussen de vier domino-spelende mannen Janchi, Chamon, Manchi en Boeboe en de echtgenotes Solema en Nora van de laatste twee mannen, die een verhouding hebben met de eerste twee.

Fragment uit verslag voor Amigoe, 2013